bir gemi
batıyordu
evet batıyordu
kendimi buldum orada
ben de boğuldum
yayılan beyaz köpükler
ömrümdü
bu çılgın hayat denizinde
yalnız yüzemezdim
sessizliğimi aşamazdım
bu karanlık
bu okyanus
bu derinlikte
gemi kayboluyordu
ben de kayboluyordum
akşam güneşi
kanlı bir çiçek gibi
ruhum
yanıyordu
evet yanıyordu..
Mustafa kaya
26.06.2008 / beyazıd
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 26.6.2008 08:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)