Bataklık kuşu Şiiri - Bayram Mecit

Ben bataklık kuşuyum, yerim yurdum burası,
Desem de; yıllar yılı çamurdan nefret ettim.
Sen bahtımın mavisi, sen sevdamın karası,
Bu nasıl kalp ağrısı.. Ben aklımı kaybettim.

Bırak içine aksın, gösterme gözyaşını,
Gafil avlarlar gülüm kafeste can kuşunu,
Ben ki yıllarca sıkıp karanlığa kurşunu,
Ömrümü kör mazimin menzilinde tükettim.

Bir çöl bulutu gibi bana incelsen de yar,
Ayaz yemiş bir serçe titremez gönlüm kadar.
Bir kaş çatışın bile ürpertir ölüm kadar,
Gözlerinde türaba kaç kez sirayet ettim.

Ya boş şişeler şahit, ya meyhaneler tanık,
Yaşantım rüzgarda ki saçlarından dağınık,
Ama ne kalbim suçlu, ne de vicdanım sanık,
Ben seni ne kandırdım, ne de ihanet ettim.

Ah gülüm, ah güzelim, daha sana ne deyim,
Aşkına ağlasaydım kesilirken göbeğim.
Bu hamur daha çok su götürse de bebeğim,
Ben bu yola baş koydum.. Dönüşüm yok, aht ettim.

Ben bataklık kuşuyum, yerim yurdum burası,
Bilsem de; yıllar yılı çamurdan nefret ettim.
Sen canımın yarısı, sen bahtımın karası,
Çıldırmaksa sırası.. Ben aklımı kaybettim.