Kimler ekti seni balçık içine.
Bir çirkefte açar bataklık gülü.
Söyle hele bahçelerin suçune.
Yaylalardan kaçar bataklık gülü.
******
Muhanet bahçıvan gitti gelmiyor.
Kuruyup dökülür kimse bilmiyor.
Solmasa olmuyor solsa olmuyor.
Benim gibi naçar bataklık gülü.
******
Keser umudunu şol yüce dağlar.
Kokuna hasrettir hastalar sağlar.
Şafakta hıçkırır seherde ağlar.
Göz yaşını içer bataklık gülü.
******
Tan yerleri ağarmadan uyanır.
Dört mevsimde al yeşile boyanır.
Kara kış kapıya gelir dayanır.
Fırtınayla göçer bataklık gülü.
******
Der giryani yüreyimi kavurur.
Soldu yine hayalimi devirir.
Toz etti hoyratlar seni savurur.
Rüzgarınan uçar bataklık gülü
30 8 2007 EROL GİRYANİ
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!