Bataklık Şiiri - Abdurrahman Demir

Gül
Bülbülün kanıyla
Örtme beyazlığını
Verme sevdaya
Sakla saflığını
Bu bir leş
Kokusundan anlasana
Kapat gözlerini gülüm
Bakma bana

Sızıyor geceden ta derinden bir ah
Kırmızıya boyanmış çaresiz anılar
Gidip gelmiyor gözlerimin önünde yar
Suskunum
Yaşamın böyle gayesi de var

Çırpınıyorum
Son bir hamle daha
Önce ayaklar
Sonra gövde
Sonra baş
Gördüm
Gökyüzündeki yıldızım halen parlak
Kapat gözlerini gülüm
Bülbülün ruhu şad