Yalnızlıkla evlenince insan,
Dışı hep gereksiz bir kalabalık.
Ve uğraşınca, kurtulmak için yalnızlıktan,
Her büyük çaba, aşağı çeken bir bataklık.
Bir gün ayrılınca onca yıllık eşinden,
Mahkemesiz, davasız, kavgasız…
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta