Başyapıt
Ben, varmıyım?
Hangi diyardayım?
Konuşsanız duyarmıyım?
Duymasamda duyarlıyım.
Canımı alsan yaşarmıyım?
Yaşım dolsa taşarmıyım?
Akıl olsa koşarmıyım?
Zaman durma, aş her yanı!
Seni gören masum sanır
Kalp ininde mahsur tanır
Aşk kimsesiz yalnız tanım
Kum yanında çölsüz kalır.
Sancar sur başında, düşman; beşer
Fetih gelir yakında, nefsim keşten
Sonuç belli aslında alın yazım;
Kalem düşer, ardından kalem düşer!
Öyleyse kır bu kalbi taşlar var
Beni öldürdüğün o masum yaştan bak
Aşk için en zoru yaşlanmak
Kır, öldür, ağlat ama yaşlanma.
Yokoluşun sebebi bensem şayet
Yaradılanı elinden almak olmalı gayem
Kayboluşun sebebi şiirse şayet
Gizleri kapatmak olmalı gayem
Peki ya katil hırsızsa?
Söker içinden kalbini aşıksan.
Umursarmı sence gözün yaşlıysa?
Sonuçta ölü ve gözü yaşlı insan.
Bu şekilde ne kadar yaşarım bilmem
Kafam çalışmıyor sensiz bir ilme
Aşk; örgü, sen; yünüm, şiir; ilmek
Yaşamak kadar önemlidir seni bilmek.
Varlığınla yokluğun birdir aslında
Sensizliğe rastlamam, sen varsan tas tamam.
Yarım bir kalbim var, yokluğunla paslanan
Yarım bir aklım var, varlığınla yaşlanan.
Yaşamayı bilmiyorsan sen aslında ölüsün.
Yaşanmayı bilmiyor, insanların kötüsü
Gel aşkla yaşlanalım, bir ömür çürüsün
Yaşanacak çok şey var, iyisi, kötüsü...
Yerin yerli yersiz dolacaksa, varsın dolmasın.
Varsın olsun, yerin aşkla dolsun.
Varsan olsun, yerle bir olsun!
Yoksan varmıyımki, varlığım bir olsun?
Peşimde aşık koca bir "sen" ordusu
Sen yoksan nasıl olur, içimde aşk korkusu?
İçimde yanan ateşten bir kormusun?
İçimle yanmışsan, pişmişsin, olmuşsun.
Yeryüzüm ordu, her hüzün oldum,
Yeryüzün oldu, her yüzün oldum.
Zamanı buldun, zamanın oldu.
Zamanla oldum, içimde kayboldun.
Aşk mı? Sahtedir.
Ters düz et, kalk devir!
Yanına al, gerçek et,
Çünkü; Aşk, kalptedir.
Bakarak ezberledim, yüzünde her ayrıtı
Resim seni özetler, şiirler ayrıntı
Parçaları birleştirdim seninle aşk yapıp
Ben; Şair, ve ressam, sen; Başyapıt.
Sen mi karsın, yoksa her yermi karanlık?
Karanlık her zaman ama kar anlık
Işık yok, körüm, hasretim kara anlık
Herkese karanlık gerek ama kara hanlık.
Islatırsan elimi, çok geçmeden yosun tutar.
Dalga değilmidir yüzen her cismi yutan?
Ya kurut gövdemi, yada suyla bağımı kopar.
Yaş olmadan ne mürekkep yazılır, ne kitap.
Havadadır her daim aklımın beş karışı
Bir adam tanı, ağlak yüzlü, hep gözü yaşlı
Gözyaşlarım sürekli çalışır, işi başından aşkın
Bilsem içmezdim en başından aşkı.
Sen Işıksan, Aşk Duvar, Ben Karanlıksam, Onlar Gölge
Sanıyormusunki bu kalpte kaldı çizilmeyen bir bölge
Tekrar düşün sonsuz kez şiir yazan kaçkını
Eline bir kağıt kalem al ve resmet Işığın Aşkını!
Kayıt Tarihi : 18.9.2013 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!