Başyapıt Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bir zamanlar oldukça geçmiş bir zamanda,Konyada,şöyle bir deyim vardı. Bunu Konyalı kadınları överken söylerlerdi.Örneğin birini methederken çok marifetli kadındır, soyunur arap olur giyinir hanım olur. derlerdi...İçeriğini pek fazla bilmediğim bu deyim hakkında,çok ahkam kemeyeceğim,ama şiirimin nasıl oluştuğunun, hikayesini,yazacağım,zira dün akşamdan beri üçüncü kez şiiri, kaydetmeme rağmen ancak bugün başardım bu kez de, hikayesi, bir sorunla karşılaştı. Daha sonra hikayesini yeniden yazacağım. Her olumsuzluk, beni yeniden iştahlandırıyor ve kendimi denetlememe fırsat veriyor.İyi ki antoloji var diyorum bazı aksaklıklar moralimi bozsa da kendime devam diyorum herkese iyi pazarlar diliyorum. Evet kaydetmeyi başarabilirsem şiirimin,nasıl doğduğunu anlatacağım.Çok sevdiğim bir diziyi bir kanalda izlerken, zengin konağındaki hizmetçi elinde çamaşır sepeti merdivenlerden çıkıyorken, İşte şiir orda başladı. Karekter, oyunu gözleriyle oynuyor çok etkileyici, bütün hırsı ve muhteris bakışlarıyla. Diğer taraftan başka bir kanalda başyapıt isimli belgesel var resme olan merakım, diziye duyduğum heyecan şimdi ne olacak diye kanalları zaplayıp dururken, şiir sancılar içinde doğdu.Çünkü kadın programlarını her ne kadar izlemesek de hergün gündemde. Bir de benim çok üzüldüğüm şu sınıflar insan ayrımları. Kızdığımız aşağılamak istediğimiz insanlara hizmetçi, kapıcı, tezgahtar diyerek böyle söyleyince de kendimizin yüceldiğini sanmak hem ayıp hem de günahtır. Benim için her meslek kutsaldır herkes için,de,öyle olmalıdır.Yeter ki hırsızlık yapılmasın.Zamandan çalınmasın elalemin malı diye, eşya hor kullanılmasın. Her şeyi devlet yapsın. mantığıyla,hiç çaba gösrtermeden beklentiler içinde olmak kişiye hiç bir şey kazandırmaz zaman kaybından başka neyse konu o değil. Şiirim karmaşık duygularla, birikimlerle söylemek isteyip,te söyleyemediklerimiz,; ertelemeler, hepsinin harmanı sonucu ortaya böyle bir şey çıktı. Belki de sorgulamak,öğrenmek insanların bu konularda ne düşündüklerini tetiklemek amacım; yani eleştiri bekliyor, tartışma konusu, yaratıp bazı söylenmeyenlerin dile getirilmesini irdelenmesini istiyor olabilirim.Aslında gündüzkü hevesim kalmadı bocalayıp duruyorum. Başka zaman devam etmeliyim. Esasen,ben amatörce resim yapmayı, şiir yazmayı, sinemayı, İstanbulu, seyahat etmeyi, öğrenmeyi çok seviyor, hayatı ıskalamak istemiyorum. .Düşünmeyi, fesefe yapmayı, boş,boş oturmaya yeğliyorum.Belki yapacak başka bir işim yok, ya da hayata böyle tutunmaya çalışıyorum; kimbilir