Bastonumla Hasbıhal

Aman baston, canım baston,

Önce Hüda’ya, sonra sana dayandım.

Kırılıp, bükülüp de elimde eğilme ha...

Ayağımsın, elimsin, söylemeyen dilimsin,

Sırların ağır diye yere doğru yayılma ha...

Baktım evde tuz kalmamış, el uşağı tuz almazmış,

Seni cana yoldaş ettim, yolda benden ayrılma ha...

Şimdi dersin biliyorum hani nerde oğulların?

Peşlerinden koştururken kendini rüzgar sanırdın…

Onlar gelmez oldu da yine bana mı kaldın…

Etme baston, deme baston,

Söylemesin yüreğim…

Evlat benim diyene gel beraber gülelim…

İşi varmış, yarın dedi,

Ticaretle varım dedi,

Bu günde aş tuzsuz olsun,

Ateşi var kızın dedi…

Dedim evlat tasalanma…

Doğrarım ekmeği ayranıma,

Selam söyle anadan öte akraba olanına…

Etme baston, deme baston

Söylemesin yüreğim…

Evlat benim diyene gel beraber gülelim…

Sen boş ver onu bunu, ilk sözüme gel hele…

Yoldaş olda tuz alalım ayran ile ekmeğe,

Rabbim ezasız alsın emaneti bedenden…

Beklemeyelim baston, gelip su versinler diye…

Yine de ana yüreği be değnek…

Gözüm dalıveriyor işte şu köşeden çıkar diye…

Şu köşeden çıkar diye...