Baston Şiiri - Nuriye Akyol

Yıllarca emek verdi, büyüttü fidanları,
Gün geldi ayağına çelme taktı dalları,
Sona yaklaşan bir yol ve elinde bir baston;
Tek başına yürürken, çok düşündü bunları...

Allah'tan gayrı dost yok, bir kez daha anladı,
Gözlerinden pişmanlık dolu yaşlar damladı,
Dedi ki; Dünya için, kendimi harab ettim,
Verdiğim onca emek, bir karşılık bulmadı...

Durdu, dönüp ardına bakmaya çekinerek,
"Ya arkamdan ağlayan, kimse yoksa" diyerek,
Kısık bir nidâ olsun duymak için bekledi;
Bakamadı, yürüdü, kırgındı yaşlı yürek...

Nuriye Akyol
18/5/2023