Baston Şiiri - Kadir Ünlü

Ve birgün,
Hiç olursun...!
Diz çöker oturursun,
belki kaldırımda bir köşeye yığılınca,
Gene ona tutunursun...!
Kalmamıştır kimse yanında yörende.
Yoktur bastonundan başka etrafında kimse.
Sevdiklerin,emek verdiklerin,
canın sanarak ömür tükettiklerin ..!
Küçümserdin,altı üstü bir baston der geçerdin.
Oysa ağacın kurusu bile candır,
Seni toprağa taşıyacak olandır,
Gördün işte,yolun sonunda da olsa,
Su Toprak ve ağaç hayattır,
Gerisi yalandır.