Yatarak çay içmekti ilk huzur kuralı
Baştan say: bir iki üç dört… sıralı
Delik çorabın arasından görünürdü bazen tırnaktaki boya
Sanki üstüne ceket giydirilen her çıktığında..
Hafızası yitmiş bir böcek gibi
Tutardık günlükleri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Duygu yüklü
şiirinizi
beğeni ile okudum
Şiirler hayatın ta kendisi...
Kimine roman kimine hikaye kimine şiir
Selam saygı ve tebriklerimi sunuyorum.
Yaş ilerledikçe bir baktık ki hep geriye dönüp bakar olmuşuz.
samanlıklar seyran olmaktan çıkalı ne çok zaman geçti.
tebriklerle
Yürek sesiniz daim olsun ...
Sonsuz başarılar diliyorum ...
Şiirinizi
beğeni ile okudum
"Bir masaldık",
Kalmadık!
Aslında dili öyle ama...
Hiçte masal değil,
"Yatarak çay içme" durumu hariç,
Pekala yaşanabilir "delikli çorapla",
Boyasız olsa daha inandırıcı olurdu, iki de bir çıkan parmaklarla,
Masa altı sohbetler...
Kuralsızlık da bir kuraldır,
Hele şimdilerde!
Demek geldi içimden.
Şiire çok yakışan sizi kutlayarak, Feriha Hanım...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta