Sadece ben çökmüyorum yere
hüzün çöküyor
çaresizlik...
yalnızlık çöküyor
sensizlik çöküyor.
Sonra dönüp geliyorum evime
hüzün dönüyor benimle
çaresizlik...
yalnızlık dönüyor
sensizlik dönüyor.
Sabah olunca başlıyor hayat
hüzün başlıyor
çaresizlik...
yalnızlık başlıyor
ve sensizlik ...
Selimi_
Kayıt Tarihi : 12.12.2017 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!