Gözlerin bir yaydan çıkan ok gibi,
Değenin katline fermana benzer.
Bir derin okyanus görünmez dibi,
Bir uçsuz bucaksız ormana benzer.
Sözlerin söndürür yaktığım mumu,
Bir alev misali sarar ruhumu.
Durdukça küflenen taze tohumu,
Başaktan ayıran harmana benzer.
Cemalin gönlüme bir hayat suyu,
Ömrümün çölüne açılan kuyu.
Yasaklar gözüme derin uykuyu,
Yıllanmış derdime dermana benzer.
Kayıt Tarihi : 28.10.2020 04:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Osman Akyüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/28/bastan-sona-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!