Baştan Seveyim Şiiri - Muhammet Köçen

Ne olur her şeyi unuttur bana
Seni her geçen gün baştan seveyim
Beni bir esir say at zindanına
Elini arayıp baştan seveyim

İşte dört mevsimin dördü de sana
Alıyorsam nefes bu yaşam sana
Gelişler sanadır dönüşler sana
İzin ver sevgili baştan seveyim

Aşığa zor gelmez mesafelerden
Destanını duydum hikayelerden
Toprakta yeşeren tüm tanelerden
Hakkını alıp da baştan seveyim

Yesrip’ten bir çiçek getirsem sana
Yıldızları söküp taç yapsam sana
Uzaktan bir müjde getirsem sana
Kini, yemini koy baştan seveyim

Dargınım dünyaya tüm insanlara
İsmini anmadan uyananlara
İle, kasabaya, boş meydanlara
Bir barış sağla ki baştan seveyim

Güllerin kokusu endamı sana
Eğilirse başak, saygısı sana
Düşen her yağmurda kavuşmak sana
Seni sırlarınla baştan seveyim

Her sabah duamda inan sen varsın
Sen temmuzda yağan bir beyaz karsın
Varımsın, yoğumsun, imkansız yarsın
Kendimi seninle baştan seveyim