Baştan Hatalı Şiiri - İbrahim Yay

Yazmaya başladım, hatayı yaptım baştan...
Ne insanlarla tanıştım kalbi pamuktan, taştan...
Bedelini iyisiyle kötüsüyle ödedim her birinin,
Belli olmuştur her damlasında kanlı akan yaştan.

Kusurlu kusursuzluklarımızla caka sattık birbirimize.
İçimizden geldiği gibi de davranabilirdik belki...
Her trajik olayda hislerimizi kendimizce attık içimize,
Paylaşamadıkça paylandı dertler kendi içimizde sanki.

Dalmışım gitmişim, biraz farkında biraz da değilim.
Birinin el salaması her defasında kurtarır oldu...
Yarmışım geçmişim iç dünyamı paramparça etmişim,
Hayal gücümden bile faydalanmak bunun için, yordu.

Dediğim gibi, tekrara düşmeden; hatalarım başlangıçta.
Sandığım gibi değilmiş, gördüm; imkansız varoluşları...
Söylediklerimden yola çıkarak gitmeye çalışıyorum,
Düşündüğüm gibi; kimse sevilmeyi hak etmiyor başta.