Baştan Çıkartmalar Şiiri - Ahmet Tuncer

Sakın ha, açık verme
Dik dur hep, asla düşme
İçin kan ağlasa da çaktırma
Zevahiri kurtar, gerisini sallama
Kol kırılsa da, yen içinde kalsın
Düşene bir tekme de senden olsun

Of sıkıldım bunaldım
Yol alayım dedim, yolda kaldım
Çoktan aldım hayatın huyunu
Bıraktım artık bu saçma oyunu

Çalış hep, engelleri aş
Vardığın menzile sen de şaş
Düştüysen eğer, inecektin zaten
Seni kovamaz kimse
Sen çekip gitmezsen
Gemileri yak, baltaları çıkar
Yaşadığın başardığın kadar

Of sıkıldım bunaldım
Yol alayım dedim, yolda kaldım
Çoktan aldım hayatın huyunu
Bıraktım artık bu saçma oyunu

Olur mu hiç, hep saklan, hep korun
Cirmin kadar yaktığın yer, ateş olsan
Sığmam sansan da dipsiz semaya
Bir salyangoz gibi girersin kabuğa
Zaafların güç de verir bazen
Hatalardan ala muallim mi var

Of sıkıldım bunaldım
Yol alayım dedim, yolda kaldım
Çoktan aldım hayatın huyunu
Bıraktım artık bu saçma oyunu

İnsana dairdir acizlik
Yakışır mı beşere kalpsizlik
Ego şişkin bir balon, indir onu
Nefse layık yer, ayakaltıdır
Sen geliştikçe, şeytandır semiren
Kendini dizginle, şeytanını yen

Of sıkıldım bunaldım
Yol alayım dedim, yolda kaldım
Çoktan aldım hayatın huyunu
Bıraktım artık bu saçma oyunu