Bir varmış Bir yokmuş olunur sonunda
Anımsatırken kendini hastane koridorlarında
İki can ciğer karşılıklı odalarda yan yana
Hem o kadar yakın hem ulaşılmaz uzaklıklar da
Tutar elinden kader getirir senide laburatıvar lara
Delinir her gün elin ayağın alırlar yaşam sıvını
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta