Alabora olmuş bir sandal gibiyim,
Körükörüne savrulup duruyorum,anlamsızca...
Çıkmazları aşmak için çırpınıyorum ama ne fayda...
Yüreğim akmak bilmiyor,özgür olamıyor duygularım.
Tıkanıyorum kendimden korkuyorum,sevemiyorum sevmek isterken.
Acıtıyorum kalbimi,sızlıyor amansız saatlerde ve gözlerimde yaş ansızın...
Sevmek isterken nedir bu duvarlar,bu nasıl bir çember.
Anlatamamak ne kadar acı,içten içe yaşamak nasıl da kemirir insanı!
Zamana bırakıyorum sevgiyi,belki severim diyorum.
Duvarlarım yükseliyor ansızın,siper alıyorum.
Ben baştan başa imkansızmışım,bunu anlıyorum!
07.Ağustos.06
Pazartesi (00:14)
Kayıt Tarihi : 13.8.2006 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!