Çok kez baştan aldım.
Hayatımı tekrar başlattım.
Beynimde şimşekler, yıldırım.
Hayvan gibi yaşıyorum.
Hep böyle oluyor.
Başlamadan bitiyor.
Sevgililer benim olmuyor.
Aşka susadım, çöldeyim.
Acılarım fasıla vermez ki.
Sorayım ne alemde sizinki.
Boş ver farksız benimkinden sanki.
İnsanlar zorluklar için var.
Düşünceler, duygular sonsuzlar.
İnsanlar ölür, insanlar doğar.
Bir tek ayakta kalır hatıralar.
Yıkar, sonra yine baştan yaparlar.
Tuğşah BilgeKayıt Tarihi : 17.10.2012 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/17/bastan-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!