Basmane Taşları Şiiri - Hüdai Ülker

Bir günün bedenine bir kadının ömrü yaslandı,
tanıyorum o kadını,
güzellik saçlarında esirdi.
Onun gözyaşlarıyla trenler kalkardı Basmane’den,
vagonlar peronlara veda ederken,
Yıldız’da üç film birden oynardı.

Sefil bir çizme imalatçısı
onun karnını çiğnedi
ama çizmenin çizdiği kader girmedi gözlerine
çünkü onun gözlerinden yüreklilik akardı
ve kadın ömrünü bir güne yaslardı.

Zar attılar onun hayatına,
kurşunlarla rüyalarını böldüler.
Basmane’nin taşlarında yankılandı silah sesleri,
burkuldu o taşlar
ama geçit vermediler onun ölümüne.

Bir günün bedenine kadının öyküsü yaslandı.
Evet, tanıyorum o kadını.
Çocuklarla çıkardı sokağa, hayat öperdi onu,
rüzgar öperdi saçlarını.
Sonra ben geçerdim oradan,
parkam kirliydi,
ve Basmane taşlarında gençliğim kalırdı.