Başlıksız Şiir... Şiiri - Engin Nigne

Geceler uzun ve uykusuz ve sensiz
Sensizlik beynime vurmuş
Ne diyeceğimi bilmez olmuşum
Seni düşünüyorum hep sessiz sessiz
Neden, neden!
isyan etmek istiyorum
Ama değmez,konuşmaya bile
Lüzum görmüyorum

Küsmüşüm hayata, hep matem
Sen olmadan önce hayatımda
Ben bir hiçtim zaten
Yolumu kaybetmiş, kaybolmuş gibi
Senden sonra yaşayan ben,artık bir ölü

Bu on dokuz yaşındaki âşık
Kendini ölü gibi hissediyor artık
Bir yandan sorumluluk
Bir yandan parasızlık
90 yaşında gibi olmuş bu yaşta
Yaşıtlarının kafaları rahat,
zevkini çıkarıyorlar hayattan
Bu on dokuz yaşındaki âşık
anlamsız şiirlerin şairi olmuş aşktan

Bu on dokuz yaşındaki âşık
Acılara, dertlere, alışık
Bir yandan yükü ve parasızlık
Bir yandan da yalnızlık
Aklı, duyguları karma karışık