Unutamadım tüm hatıraları biliyor musun?
Sorgulamadım kimseyi
Anlayamadım gerçekleri
Tüm gece sadece ağlayabildim
Gizli gizli
Göremedim ışıkları
Hem sensiz hem ışıksız kaldım gecelerde
Tüm günümü sana ayırdım sevgilim
Hep seni düşündüm
Bütün o hatıra kalsın diye çektirdiğimiz resimleri izledim
Saatlerce
Hepsi sadece hatıra şimdi
Çıkıyorum bazen hava almak için
Yürüdüğümüz yollarda yürüyorum
Oturduğumuz banklarda oturuyorum
Sahi
Şu hep yanlarından geçtiğimiz
Sokak lambaları, kaldırımlar vardı
Hatırlar mısın?
Seni sordular dün gece
Tuhaf tuhaf gülümseyiverdim
Gelir birazdan dedim
Sonra dönerken tekrar güldüm bu halime
Sen beni sevmiyorken
Belki hatırlamıyorken
Sürekli zarar veriyorum kendime
Kendimi kandırıyorum işte
Senin sayende
Onu bunu bırak da sevgilim
Sen var ya
Çok şey öğrettin bana
Ayrıldıktan sonra
Ağlamayı öğrettin mesela
Karanlığı sen sevdirdin bana
En çok da bu sensiz halimi sevdim
Uykusuzluğu sevdim
Bir seni sevemedim bu aralar
Böyle demek istemezdim ama
Çok değiştin be sevgilim
Pek sevemedim bu halini
Bilirsin
Ben hep zaten maziyi sevdim
Kayıt Tarihi : 27.11.2021 21:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!