Başlıksız Düşüş
devrik cümlelerimin sonunda, kaybettiğim ruhumu karşıma aldığımda onun nokta olmaya heves çırpınışlarını gördüm.nokta diyordu hevesle,nokta.herşey devrikti oysa,devrilip cümlemin sonuna düşmüştü.orda umutlar biriktirip tutunmaya çalışmıştı özneye.oysa garipti cümle, anlatım bozukluklarına bile sığınamayacak kadar.öznesi gizli, yüklemi yersizdi....dilimde biriktirdiğim cümleleri yüklenmeye heves bir ruhun devrikliği,alfabenın otuzuncu harfınde gızlı umutlara hevestı...harfı doyordu ve eklıyordu: nokta...
Zahiri AhirKayıt Tarihi : 4.1.2012 03:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk bakışta vuruldum eyledi beni aşık,
Çekti beni ağına, yem etti kara gözler,
Ayrılık var söyledim, falımızda yok ışık,
Islandı yanakları, nem etti kara gözler.
Dedim inanmam fala, vazgeçmem bu güzelden,
Kader asla değişmez yazılmışsa ezelden.
Kararım etkilenmez okuduğun gazelden,
Kör düğümle bağladı, ram etti kara gözler.
Ağaçlar susuz kaldı, bodurlaştı meşeler,
Her yönden bir fısıltı, yüreğimi eşeler,
Tebessüm yasak oldu, terk eyledi neşeler,
Kalbimdeki süruru gam etti kara gözler.
Bahardan haberim yok, rastlamadım yazlara,
Kader, kısmeti sordum evde kalmış kızlara,
Sabahın seherinde rüzgar inmiş sazlara,
Ilık meltemlerimi sam etti kara gözler.
Aklıma mezar geldi; aşk sığmadı, çok darmış,
Dağlara çıkamadım: Ferhat’ın ahı sarmış,
Çöle düşeyim dedim: orada mecnun varmış,
Bu aşk efsane oldu, nam etti kara gözler.
Yıllardır hatırımda, unutmak boş kelime,
Kalbimden çıkan sesi bağlamışım dilime,
Bilseydim ayrılık var bekle derdim ölüme,
Acıları bağrıma cem etti kara gözler.
Artık hiçbir teselli yaşımı silmeyecek,
En yakın dostum bile halimi bilmeyecek,
Kaybolan umutlarım geriye gelmeyecek,
Ömrümün kalanını zom etti kara gözler.
Mustafa Hoşoğlu
13.08.2012
Sam: sıcak ve nemli rüzgar.
TÜM YORUMLAR (2)