Başlıksız 8 Şiiri - Muzaffer Öztaş

viran olan sine,ahdıma iç geçirmekten bitap düşmüş
geçip ruhu mukaddes kılacak olan kervan düşmüş

zehrine derman çeyrek asrın hüsranında bitmiş
içimde çeşmi, bir zakkum misali artarak bitmiş

ki el kirletmeden tırs,hissetmeden geç
bu tasvirde kalan ben, sevmekte geç

gerçek,cisme ızdırap,azaptır bir kelime dile
yalan,isme zafer,kavrulup yanmaktır dîle

zaman dirilmekte kaybeder, ben ise ah
yakın değil sakinin şarabı,ellerim uzansa ah

aciz insanlarda hırs koşar,heves uğruna olurlar kor
aşkım hasret kokarak içerime büyük bir gül kor

kırılan huşunun takıldığı çöken ince bir dalsa
sinsin; durgun bir ciğerde ömrüm, içine dalsa

sahte bir öykü ilerleyişinde yirmi iki yıldı
yaşadıkça dizeler döküldü,ruhum sevmekten yıldı...