Başlıksız Şiiri - Gözde Toptaş

Ne kadar mahrummuş doğruya
Yalansız dolansız sandığım yüzler
Biri terbiyesizin önde gideni
Diğeri dost bilipte düşmanımmış
Herkesin yüzünde aynı gülümseme
Sahte bakışlar düşmanlığını gizleyen sözler
Buymuş hayat
Gerçeği bilmeden geçiyormuş zaman
Hayat bir tiyatro biz oyuncularıymışız meğer
Kötülerde var iyilerde
Kötüler tutarsız sinsi hilebaz
İyiler malesef çok az
Komedi oyunlarında yer alanlarda var
Hayat neşesi solmadan
Güldürür hiç durmadan
Dramı yaşar insan aslında
Ağlamaklı sızlamaklı...
Neden insan unutur yaşadıklarını
Kim bilebilir ne zaman varız ne zaman yokuz
Fani dünyada
Ölümsüz olmak için
Bir şeyler bırakmamız gerekmez mi insanlığa
Her insan yarışıyor bir diğeriyle
Yarış atı misali
Rekabet başladığı an
Bitiyor tüm sevgiler dostluklar
Birbirini kıskanır oluyor insan
Teker teker
Kazdıkları kuyulara düşüyorlar
Gerçek sevgiye inanmamaya başladım
Emin değilim kimsenin sevgisinden
Çıkar sarmış her tarafı
Gerçek sevgi
Bulunmayan nadir bir çiçek gibi
Saklanmış Kaf Dağı'nın yamacına
Bulabilene ne hoş...

YAZAN:GÖZDE TOPTAŞ