….,
Yol yorgunuyum, peşimde bin katır yükü yaşanmışlık,
Ne çok yol varmış yaşam denen kasabada.
Ne yürümekle bitiyor ne dönemeçler dönmekle..
***
Bu handa karar kıldım. Yolunu kaybedenlerin bir çare soluklandıkları, biraz bakımsız
izbe üstelik soğuk sessiz..
Konaklamalı burada.
Hancıya aş diye soracak oldum
“Benim işim geldikleri yeri unutanlara yatacak yer göstermek” dedi usulca.
Gösterdiği 1,5 metrelik toprak yatağa bakarken, Ey hancı dedim bari üzerime bir şey ver.
Soğuğu var sıcağı var.
Eliyle yukarıyı işaret etti. “Cahil” dedi “üşüyende sensin yananda,
O verir ne diliyorsan sana.”
….!
Süheyla AydoğduKayıt Tarihi : 1.11.2009 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ederim
sevgi yüreginden
şiir kaleminden
eksik olmasım
TÜM YORUMLAR (18)