Kimilerinin kaçtığı,
Kimsesizlerin belki de tek dostu..
Hayatta çektiklerini
Aç bir adamın midesi gibi
Sindirir..
Mutluluk..
Bilinmezdir sırrı..
Kovalayan çoktur ama onu..
Bir tebesüme sığar ama,
Nice o pahalı ve büyük hediyeler,
Taşıyamaz...
Çocukluk…
Hayattan sadece iyilik görmüş
Masum varlıkların,
O herkesin, en çok özlediği hali..
Çünkü en büyük dünyalar,
Senindir o zaman, hayal dünyası..
Hayat…
Aşıksan pembe, ağlarsan siyah..
İstediklerini elde etmiş olsan bile,
Bilemezsin..bazı çanlar çalmamaktan
Ağ tutmuştur..
Çok yakındır yani..
Ben…
Kendisine kızan kişi..
Hayatındaki mutluluğu,
Çocuklukta ararken,
Karanlığa düşmüş kişi..
Ne yapsın..? ?
Fatih IşıkKayıt Tarihi : 29.3.2009 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!