Başlıksız Şiiri - Muzaffer Öztaş

çiz bu mevsimi ellerinle,sır düğümü,
şımarmış hatıralardan bir kaçını ekle,
selam dursun saman kağıdına yazılan sözler,
çömelip bir duman kap kül yumağından.
elleri kırılsın rüzgarın,beli bükülesice van ın,
gurbet yaşamadan gelebilmekti adın,
sil göz yaşlarını kuruyan dudaklarından,
baş kaldır bu gidişe sen de,ayrıl bu diyardan...
hayırsız diye anılan bir kelimeden oluşmuş,
ve hayrına kırılan nice yürek parçacıkları;
akdamar bile yaşamadan gitmişse buradan,
bir gülümseyiş eksiltmeden sen de git,terket bu diyarı.
senelik bir ömür arz edilmiş saygısı eksik edilmeden
bir damla aşk konmuş yüreğine,istemeden
suç saymış kalıplaşmışsındır rüya iplerinde
dudağını kemir kanlaşsın idamlarda intiharın...
sen de çiz dostluğu;
kimi zaman akif,kimi zaman ramço,kimi zaman yaşar
ve nice candan arkadaşlar,
yaşamışsındır iç çekişleri kımıldamadan,
hani geçmese de gitmek gerekir artık
hiç kalmadı sana ihtiyacı buranın,
ki hiç yoktu...
bir damla umut yükünü al sırtına
ve belki de bi daha hiç göremeyeceğin bir kaç kar tanesi
hatıranda bir sus kalsın artık
terket bu diyarı...