Başlıksız Şiiri - Tülay Ayaz

Ufacık gülümsemeler olsun isterdim hep yanımda, yanı başımda
Mutlu olmam için lazım olan tek şey derdim
Sonra baktım ki tebessümler bitmiş
Suratlar asılmış
Herkes gitmiş çoktan
Kimsecikler kalmamış etrafımda
Acım yine benim acım olmuş
Kırgınlığım
Üzüntü yine benim
Paylaşan kimse yok
Düşünüyorum da çekip kurtarmalı kendini bu dünyadan
Farklı bir dünya kurmalı kendine insan
Kimseye muhtaç olmamalı
Bel bağlamamalı
Mutluluk varsa ortada
Bir kadeh şarapla tek tabanca kutlamalı
Hüzünlüyse bir top kağıt havlu alıp
Oturup ağlamalı
Bazen eski defterleri karıştırmalı
Resimlere bakmalı
Şiir defterlerini arşınlayıp, gelen hüznü içeri almalı
Oysaki ne kadar çok şey var hayatımızda
Güzel olan, kötü olan
Ailemiz var bizi seven
Varlığımızdan memnun olup
Yokluğumuzda acı çeken
Arkadaşlarımız var
Gerçekten seven ya da seviyor görünüp yollarımıza çukurlar açan
Bizi yerden yerlere vuran ama vazgeçilmeyen dostlar
Ya da dost bildiklerimiz…

TÜLAY ATEŞ
19.07.2007