Başlıksız 2 Şiiri - Güler Türkmen

Öyle sözler duyacaksın ki hiç bilmediğin yedi renk kuşaklarda gezdirecek seni,
biri bin bahçelerde dolaştıracak,
ruhunu saran enfes kokular tattıracak, lezzetinden kendini kaybettiğin hisler bulduracak,
İçinde büyüttüğün o muhteşem varlık hayalinin üstünde mükemmel bir halde vücut bulacak,
şükredeceksin varlığına, var oluşuna
O var oluşta yok olacaksın,
Sonra dehşete düşeceksin,
dünyayı sana sevdirenin aldığın nefesi sana eziyete döndürdüğünü görünce…
Kıyametler kopacak
Sen merak edilmeyeceksin
sana bir el uzatılmayacak
varlığın yokluğun hiç olacak…
Acizliğini göreceksin
Her şeye rağmen hala onun adını sayıkladığını görünce kendinden nefret edeceksin,
ona dokunmayacak kederin
Sen usul usul öleceksin
Her şey unutulmayacak
Her şey geçmeyecek
Kalbi olanın yakasından düşmeyecek acısı…
Çağın robotsu sloganlarının ne denli ahmakça olduğunu göreceksin
Her birinin aslında insansızlaştırma yolunda birer subliminal telkin olduğuyla yüzleşeceksin,
Anı yaşamak, en iyi en masum en değerli sensin diyerek, dünü boşver diyerek senin keyfin her şeyden önemli diyerek bencil yaratıklar ürettiğini göreceksin insanların çoğaldığını, insanlığın öldüğünü göreceksin…
kalbinin sesini duyuyorsan eğer nice yaratık arasında insan sıfatının nasıl can çekiştiğini göreceksin…
Kahredecek, gözündeki perdeler kalkınca karşı karşıya kaldıkların…
Üzüleceksin, üzül tabii insansın sen
İyiliğin, güzelliğin katledildiğine şahit olup da ne demek üzülmemek!..
Üzüleceğiz
Yapılacak şey
Kabul etmek olacak her şeyi olduğu gibi, kabul etmek ama her şeyi olması gerektiği gibi de inşa etmek…
Kabul ediyoruz darsın dünya
Oyuncağın çok…
Ve ilan ediyoruz, senin oyuncaklarına rağmen bir ebeveyn merhametiyle, incinsek de sakince toplayacağız ortalığı..
Biz ki ölene kadar yaşamak zorunda olanlarız nihayetinde…

09/04/2023