Başlıksız 19 Şiiri - Muzaffer Öztaş

toz,hüsran
çatlak akan sular...
dünün içinde kalmış
çocuk,
gözleri gök mavisi,
sesi hasret
kır menekşesi,
kara siması
ardı hüzün;
bakar mısın
son gülüşüne
kalmazlık var...
katı kaşların
mat bakma bana
uzat ellerini
ellerinden,
güneş doğar;
hafif bir ıslık
kurban olam
al yüreğim
cıgaram buram buram...
kapılma öylesine
an var bugün
yakılacak;
kağnı veya ayak
gider hesapsız
çocuk
öyle durup
bakma bana...
can çekişir elbet
çilem,
sana hediyem var
bir sayfa
bir de kalem;
silme öyle gülüşünü
yüzünden...
asileşmiş gönlün
farkındayım,
gül,nergis,papatya
yeşildir,anlasana
yanında
yalın ayaklım
ten çoraplım
köşene çekilme
resmini as
gölgeleşen odana...
ne olur çocuk,
yeter artık
öyle dertli
öyle beter
bakma bana...