Fırtınaya tutulmuş köhne tekneler gibi,
Azgın dalgalarda savrulur dururuz.
Ne çapamız kalmış sulara atıp duraklayacak,
Ne dümenimiz yön bulup yol alacak,
Ne de cesaretimiz yeni ufuklara yelken açacak.
Eminim fırtına durduğunda,
Tekne çoktan batmış olacak.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
