Fırtınaya tutulmuş köhne tekneler gibi,
Azgın dalgalarda savrulur dururuz.
Ne çapamız kalmış sulara atıp duraklayacak,
Ne dümenimiz yön bulup yol alacak,
Ne de cesaretimiz yeni ufuklara yelken açacak.
Eminim fırtına durduğunda,
Tekne çoktan batmış olacak.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
