Biberin nahoş kokusundan bile kaçarken,
Acının ortasına hevesle atılır insan.
İnsan meşrep hafifti ve Tanrı aşkı yarattı
Sonra insan aşkı bel altında aradı
Sarhoş gözler ve körpe gönüller ile
Oysa aşk sanattaydı , aşk insandı
Nasıl ki kalem var oldu, ağaçlar yok oldu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta