Başlıklı-başlıksız Şiiri - İbrahim Yay

Yazan birilerini tanıdım ya da gördüm diyelim...
Siz cümleleri düşünürken çoktan bitirmiş olanları.
Keşke dediğim tek zamandı belki nereden bileyim;
Öldürmeseydi keşke ızdırap o muhteşem insanları.

Bakışları bıkkın, sigarayı yakışları yangın gibi olmuş...
Biliyorum ki ben de bir o kadar onlarlayım ayrıcalıklı;...
Onlar Kızılca Gök'ü gece yarısı sema kıyısında görmüş,
Hangimiz anlayabildi ki acılarını yazılarında içi sancılı?

Ben demişken veya dememişken, izliyorum kendimi,
İlerlerken sonumun kaçınılmazlığından kaçınıyorum.
Biliyorum, bilmiyorum, daha erken, başıma gelecekleri,
Zihnimle yarattıklarım karşısında kendime sığınıyorum.