Şimdi ben
Her şeyden çok
Konuşmak istiyorum.
Şu egeovası tutamıyor artık beni.
Ben hayatı doludizgin yaşamak,
Yaşamın su bardağında zeytin yağı olmak,
Durmadan konuşmak istiyorum.
Yep yeni insanlar tanımak,
Hikayelerini duyup kaynaşmak,
Konuşarak yaşamak istiyorum.
Şimdi ben
Her şeyden çok
Konuşmak istiyorum.
Yazmak, tek başına yetmiyor artık.
Yalnız başıma söyleşmek kendimle,
Deliliğimi körüklüyor, beni yiyip bitiriyor.
Şimdi ben
Her şeyden çok
Konuşmak istiyorum.
Önce durup dinlemek,
Pamuk yumuşaklığı, bal tatlılığı
Sözcüklerini hissetmek istiyorum.
Sonra cevap vermek, gülerek.
Gülümseyen sözcüklerimi
Rüzgardan bir el gibi kullanıp,
Seni sarmak istiyorum.
Kayıt Tarihi : 10.1.2020 03:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Manisada, evde geçirdiğim ikinci haftam ve ben artık çok sıkıldım eski şehrimden. Dediğim gibi beni tutamıyor artık şu ege ovası.
![Lütfi Sabri Batı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/10/baslik-neden-gerekli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!