Serbest Şiiri - Furkan Hançerli

Bu yalan dünyada ne köy olduk nede kasaba
Adam oldu mu sanki okuyanda okumayan da
Zengin olan da fakir olanda sığdı kara toprağa
Mühim olan kul yaşarken ne bıraktı insanlığa

Şükürler ola kimsenin tavuğuna kış demedik
Şükürler ola alçakta durmayı ise hep bildik
Şükürler ola dostla gardaşı selamsız geçmedik
Şükürler ola ki bu günlere sevgisiz gelmedik

Bir yaratan var ki hiç bir kimseye de benzemez
Adaleti o kadar büyük ki sultanı bile ayırt etmez
Herkese bir ömür verir akıl felan nimetleri bitmez
Böylesine bir hak varken kul niçin ya nasip demez

Etrafım kalabalık olsa da yok ki bir ortak dertlere
Yüreğimde hep bir dert her gün çoğalır üst üste
Bitmek bilmeyen gözümün yaşlarından kime ne
Yaşayan benim çeken benim sormak kimin haddine

İnsanlara karşı gülerim ben çünkü çekmeyen bilemez
İnsanoğlu gayrı eğilip büzülmüş kendini dahi göremez
Ben kime ne anlatayım ki anam babam bile dinlemez
Dert bilen bir bakışta bile bilir ya laf ya söz fayda etmez

Sana kendimi anlatayım hele dost eğer ki dinlerisen
Delirdim bu yalan dünyada özgür olacağım derdinden
Hiç kimse alamaz özgürlüğümü yaratan vermişken
Yavru kurt olmak derdim yalnız türküm yalnızım ben