Vedam Şiiri - Seçkin Eraygen

Ben hâlâ o günkü hâlimle duruyorum
Sen gözlerini kaçırırken
Ben bakıyordum sessizce ardından

Bir “hoşça kal”a sığdırabildim vedamı
Söylenecek onca söz varken
Dilim sustu, gözlerim konuşamadı

Şimdi
Sen çoktan alıştın bensizliğe
Ben hâlâ sabahlarda adını anımsıyorum

Bir şarkıda yüzün
Bir sokakta sesin
Bir kalabalıkta yokluğun çarpıyor içime
Ve bir çiçekle kokun doluyor göğsüme.

Artık susuyorum ben de
Sesimi duyamayacağın bir yerde
Adını içimden çağırıyorum
Her unutuşta seni hatırlayarak..