Kimse arkasını dönüp gitmez bi aşkta,
Sevgilinin içinden geçip gider,
Kalbinden bi parça alıp gider.
Kimse yoktur ki...
Hatırlamasın sevgiliyi getirmesin aklına
Her giden sevgilinin gözlerini,
Sıcak nefesini bide sesini alıp gider.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ben o'nu kendi halinden kıskanırım efendim....
çok doğru söylüyorsunuz ama kişilik meselesi diyelim
sevgiliye çokça ilgi göstermenin, üzerine fazlaca düşmenin,
o’nu sıkabileceği-bunaltabileceği ihtimali de vardır.
sevgiliyi hep kapsama alanında tutmaya çalışmak – yönlendirmek pek doğru olmasa gerek.
neden o’nu birazda kendi haline bırakmayı düşünmeyiz ki. :P
evet gerçekten öyle ;) teşekkür ederim.
değmedi sevmeye hiç bir sevgili. şimdi seven yürek viran. kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta