Başlığı Sensin Bu Şiirin

Hayat nedir bilmemişim
Arzular peşi sıra sürüklenivermişim
Düşündüğüm derde devalar bataklıktan ibaretmiş
Yaptığım ibadeti köhne dertler kaplamış
Nefsi arzularla batmışım
Ne fıtrat ne sevgi,arzularımın şahsiyeti olmuşum
Şeytani karanlığa düşerken
Rahman seni çıkardı karşıma
Bir pazar akşamıydı buluşmamız
Saçlarımdan şırıl şırıl sular akarken
Seni dinledim büyük bir azim ile
Hapşırırken her yerde
Gönlümde nebze nebze sen vardın mücahidim
Ne boş vakit ne arzularım
Senden sonra bambaşka oldu hayatım
Sevgi nedir? .. anladım seni sevdikten sonra..
Kimsede bulamadığımı sende buldum
Kara sevda dedikleri zehirden ve
Bu hayat çirkefinden kurtularak tüm benliğim,
Hakikati bulmanın sevinciyle kendimi Ona adadım
Bir nida dır çare arayanlara, görünmeyenin güzelliğiyle yaşamak..
Sen yokken sevgi yokmuş hayat yokmuş anladım
Seni sevmekle başladı sevginin en güzeli
Seninle tuttu, kalemi
Bu ilk şiirim sana olsun
Sevgi görmedim kimseden
Sen yoksan bende yokum, bırakma beni..
Sen benim anam babam dostum
Şefkat sevgi meleğim oldun
Söz verdim sözümden dönemem asla
Bu azim ile Allah'a layık bir kul olmaya
Peygamberin ışığında aydınlanmaya
Eğer merhamet dolu bir yüreğim,
Allah için çarpan bir kalbim olursa
Söz verdim büyük bağlılıklar kuracağım seninle
Kimseye ağlamadım sana ağladığım kadar
Hıçkırıkla boğuldu ümitlerim
Tek teselli kaynağımsın
Bu büyük görevi yerine getirip seninle buluşmak hayalim