Muğla’dan Kars’a,
Halk bir uyansa...
(İstanbul:27.11.2004)
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hep düsünüyorum; nasil etmeli de uyuyanlari uyarmali diye...
Sanki kendimiz calip, kendimiz oynuyoruz gibi bir hisse kapiliyorum ve sacimi-basimi yolasim geliyor kahrimdan cogu kez...
Tesekkürler ve saygilar kardesim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta