Başlasın Masal Şiiri - Aslı Demirel

'Nere' baksam sen 'nere' dönsem gözlerin
Bakışlarının hayali deşiyor tenimi
Akan kanımdan sesin yükseliyor
Avuçlarımda içlerini öpüşünün kokusu
Senden hiç bir parça kaybolmamalı
Yarım kalmasın evren
Nasıl bir dünyasın sen
Sarıldın tenime boğuluyorum
Ve ben sende eriyen oldum

Belki günde birkaç kere
Gitmelere değdi ayakların
Ama bilmezsin
Hiç gidemedin o gidişlerinde hiç bitemedin
Bıraktığın izler kalıcı
Hançer yaraların her ne kadar hayalse
Bir o kadar saplı olduğu yere

Sarhoşluğa tutulmuş bir serseri şimdi ruhum
Sokaklarda nara atan ve delilikle tutuklanmak üzere
Oysaki damarlarım bedenimdeki mapushane
Başka ellere kendini verişinin aksine mahkumsun içime
Haram bu haykırış haramlığınca çarpıyor canımda gün kere

Ve sen gözlerine dünya saklayan dev
Her düşüşüm bu dünyaya ayrı bir şenlik
Her ayrılışım boşlukların peydahlanıp sağır edişi arzuları
Ve her anıya dolanışım bir kez daha istemek seni
Anlatsam da bilirim anlamaz sana sahipliğin duymaz beni

Çaputlar bağlıyorum yüreğimin dallarına
Her biri sen adaklı
Bir ümit vuslat sihirli değneklere kaldı
Ya inerse gökten üç elma
Biri sana biri bana biri de sihirli değneğin başına
Düşünsene nasıl da şaşırır zaman
Zemheri yanım beyaz bayrak çeker teslim olur bahara
Ve solmayan bahçelere durur mekan

Hadi ver elini
Yanışlarımız peşine küllerimizden doğan
İki anka olalım başlasın masal
Ve tüm gözler tüm ağızlar unutsun varlığımızı
Artık bizi döngülere katmadan
Kendi kendine dönsün devran...

'Yokluğun gerçek gerçekler sancılı
Mecburi kalışlardan kurtulamamanın sabahları kanlı
Sessiz ve kör korkuluk endamında koşturmalar
Kalbimin falakası oldu sensiz aldığım soluklar...'

(24 03 2008)