Başlar Belada Şiiri - Kemal Doğanay

Ne günlere kaldık bilen söylesin,
Ayaklar baş oldu başlar belada.
Davul zurna çalsa yaşlı neylesin,
Ayaklar baş oldu başlar belada.

Armudu dalından ayılar yiyor
Balı seven insan tadı yok diyor
Zengin sofrasında çokta seviyor,
Ayaklar baş oldu başlar belada.

Annenin sütünü bebek içmiyor
Çiftçiler unutmuş ekin biçmiyor
Kötüler huyundan asla geçmiyor,
Ayaklar baş oldu başlar belada.

Sabah güneşini kuşlar görmüyor
Kadınlar gençlere kazak örmüyor
Torunlar dedeye selam vermiyor,
Ayaklar baş oldu başlar belada.

Cemaat camiye uzaktan bakar
Sela okundukça bağrımı yakar
Çeşmelerde sular bulanık akar,
Ayaklar baş oldu başlar belada.

Yürüsek yollarda ayaklar gitmez
Sobalar kalmadı bacalar tütmez
Sabah Ezanında horozlar ötmez,
Ayaklar baş oldu başlar belada.

DOĞANAY'ım eller uzaya gider
Sokaktaki gençler nizaya gider
Mal almak isteyen hizaya gider,
Ayaklar baş oldu başlar belada.