Başlangıçlara Şiiri - Nurullah Zafer Okur

Parmağımı uzattığım yıldız
Bir yanıp bir sönen kırmızımsı mavimsi
Belki küçüklüğü kadar uzak
Yada gözümde ışıldıyacak kadar yakın.
Titrek mum ışığı yüzüme yansırken
Kapanıyor ışıldayan gözümün üstüne
Göz kapaklarım
Ve belki iniltili bir ah
Belkide özlem kokan bir nefes salıveriyorum
Yorgun dudaklarımdan
Ve bir özlem tutuyorum
Sımsıkı avuçlarımda
Hayal kapısında bekliyor ruhum
Çaldığım her kapıdan; Yine çıkan ben.
Tekrar açıyorum gözlerimi
Silkinerek kötü hülyadan
Yıldızlara takılı bakışım
Birden irkilen yüreğim
Daha bir dikkatli bakıyorum o parlak yıldıza
Göz kırpan kimki?
Tatlı bir tebessüm ilişmiş dudağının kenarında
Gözgöze gelmekden titreyen ben.
Gözlerimden içeri yıldızdan ılık ılık akan bakış
Ta içime..
Bir çoşkun heyecan alıyor
Bir tatlı telaş geciriveriyor eline beni, benliğimi
Ve fısıldıyor kulağımdan içeri bir nefes
Ne güzel sözler bunlar varmıydıki yeryüzünde?
Dokunmak isteyen parmaklarımın ucu kadifemsi Göğe
Belki tenine gecenin
Takılıyor bir gerçeğe
Bir anda açılan gözlerim
Karşımda aynı gök
Aynı gecenin bağrındaki aynı ben
Peki ya hangisi rüya?
Hangisi Gerçek peki

Ve yine özlemlerime sarılıp uyuyorum.
Güzel bir sıcaklıkla
Kucağımda hayaller.
Meraklarımsa ardımda..
Başlangıçlara...