Acılar ikliminden sesleniyorum,
Akbabalarla, ölgün bir ikindi zamanı.
Zayıf ışıklardan, beyazı kurşunlanmış renklerden,
Cezasız kalmış ihanetlerden geliyorum.
-Bu hayatı yaşadım ben... hatırlıyorum...-
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
