Hangi iklim açar yüreğimde,yamalanır izlerinde. Her gidişler bir ben bırakırken gözbebeklerimin derinlerinde hangi yangın futursuz durur sürekli esen yele..
Gidişler yaklaşırken sokaklar arasında hayıflanan nefesimde her durakta bir ben bırakıyorum ardımda.Kaç çiçek solacak bilemeden ilerliyorum.
Her başlangıcın bir bitişe gebe olduğunu gömerek sessizliğime dalgın bakışlarımın zehrinde kıvranırken ruhum elde kalan bir ben...Hissetmek soluğunu
,kucaklamak sevdayı,usulca koynuna salıvermek sende bir ben büyüterek...
İçimde güvercin ağlaması ha dokunsam terkedecek ha dokunsam gülecek. İki bahar arasında dağlanan tenim uzaklara dalan gözlerim, ayaklarımı çeken gittiğim yönüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yalan dünya senden çoktan gitmiştim ^^.
-başlı başına bir şiir...
-yürek dolusu nesir şiiriyle selamlıyorunm sevgili şairimizi...
Her geçen gün geleceği gebe bırakır...
yenilemeli hayatı
en başından...
tebrikler....
hersey guzeldir evet ilklerde .Ve bu ilk dogmanin guzelligiyle baslar sonrasi malum.kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta