Hangi iklim açar yüreğimde,yamalanır izlerinde. Her gidişler bir ben bırakırken gözbebeklerimin derinlerinde hangi yangın futursuz durur sürekli esen yele..
Gidişler yaklaşırken sokaklar arasında hayıflanan nefesimde her durakta bir ben bırakıyorum ardımda.Kaç çiçek solacak bilemeden ilerliyorum.
Her başlangıcın bir bitişe gebe olduğunu gömerek sessizliğime dalgın bakışlarımın zehrinde kıvranırken ruhum elde kalan bir ben...Hissetmek soluğunu
,kucaklamak sevdayı,usulca koynuna salıvermek sende bir ben büyüterek...
İçimde güvercin ağlaması ha dokunsam terkedecek ha dokunsam gülecek. İki bahar arasında dağlanan tenim uzaklara dalan gözlerim, ayaklarımı çeken gittiğim yönüm
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
