Başlangıcın Sonu Şiiri - Sami Yalçın

Bu dünyada yaşamalısın ne varsa
Ötelerde değil
Ağaçlar dikmelisin yeşil gölgeli
Ne dallarında topraklar
Ne köklerinde yapraklar olsun
Ala sulu meyveler versinler
İnsanla kuş, börtü-böcek
Birlikte paylaşıp, birlikte yesinler

Bu dünyada sevmelisin bebekleri
Tombul boğumlu bileklerini
Ve yumuk avuçlarını
Bu dünyada öpüp, koklamalısın
Meleklerin özlemindeyse gönlün
Siyah, sarı, kızıl ve beyaz
Bütün bebekler birer melektir

Dert etme kendine şerbet ırmaklarını
Al benekli alabalıkla paylaş
Aynalı sazanla paylaş
Dağlardan inen kar sularını

Bir gün, bir sokak köpeğini okşadıysan
Ya da terkedilmiş kediler için
Kaldırıma bir tas su koyduysan
Sıcak geceyi bölsünler diye
Ve bir kafesin kapısını araladıysan
Kuşlar özgür mavilerde ölsünler diye
O gün öyle yücelir ki yüreğin
Ne buralara sığar ne ötelere

Suya düşen bir mücevher kutusu gibi
Batıp, uzaklaşırken gözlerden
Kimseler bilmeyecek
Mavi Gezegen'de ne yaptığını
Ama sen bileceksin
Gözlerinde iki damla mutluluk olacak
Gülümseyeceksin...

(1 Mayıs 2012 - Bostanlı)