Başlangıç - Bitiş Şiiri - Gökçe Uyumaz

Hep bir umutla başladık sevmelere.

Sevdiklerimizde bizi sevecek gibiydi

Yaşamın renkleri farklı farklı açarken içimizde.

Günler içinde sevinci,heyecanı,arzuyu getirdi

Kimi zaman tek bir bakış
Bir anlık duruş için koştuk sevdiklerimizin peşinden.

Aslında her koştuğumuz bize yabancıydı.

İnsan kendine doğru koşuyordu..

Gönül bahçelerimizde gizli gizli çiçekler açtı.

Sevgililerde bizimleydi.

Umut dolu ellerini uzattılar

Güzel olan her şeyin bir parçasıydık senle

Biz güzellik demektik.

Birbirimizin gönül bahçelerinin sahibiydik.

O kadar emindi ki çiçeklerin açacağından,

baharın geleceğinden

hiç düşünmedik gezinirken ayaklarımızın altında ezildiklerimizi

Söylemeden kopardığın her meyve, yok oldu hoyratlığın karşısında.

Bahçem bir daha meyve vermedi.

Çiçekler sana küstü.

Şimdi talan edilmiş bir bahçe var ardında gecesi gündüzü yok.

Sessiz,soğuk