Başlangıç Şiiri - Serhat Fidan

Belki Hayallerde Ölür Bir Gün
Sonu olmayanı yaşıyorum derken
Sonun sonunda her şey başlıyordu
Ve ansızın bir yumruk boğazıma yapışır

gidenler hüzünlü gözlerle anılırmış
bazen sol yanımızı yakan
bazen de gözlerin yaşarmasına sebep olur
Bütün zaman zerrelerinde olduğu gibi
Ve her zaman beklenen acı çeker

dışarıda bir yerde
sen uçsuz bucaksız mavilikler de
ben bir uçurumdayım
kayıp kentin Gizemi Misali
ansızın sana Değse Gözlerim
kalbim çarpılsa
bir an içinde olsa mutlu olsam
sonra hüznümü ruhuma saklasam
Bir iki gülsem
tebessüm etmeye çalışsam
yanan ruhuma bir kılıf buldursam
Senli Benli cümleler ile başlasam
ben ne dediğini dinlemeden başımı sallasam
saatlerde donsa
Saniyeler geçmek bilmese
yılların özlemini o 1 dakikaya sığdırsam keşke

sonra sana arkandan küçük kız çocuğu sarılsa
Kim diye varmadan kızım desen
O an mutluluk ölse
Ruhum parçalansa
Hayatta kalan Son ümidim yıkılsa
geçmeyen zaman kendini hatırlasa
içimdekileri göstermemeye çalışsam
Ama Bin Milyon Kere Yıkılmıştım...

Geçse her şey
umutları koynumdan saklasam artık
Öldüm tekrar ölsem
Dirilsem bütün acılara İnat
genzime dolan acıyı yutkunsam
yaşıyormuş gibi yaşamaya devam etsem
ve Sonsuzluğa gözlerimi yumsam
son nefeste tebessümlerini Hatırlasam
ve öyle göç etsem buralardan
ve Son Bulsa her şey
tarihin derinliklerinde bir toz olsam
varlığım unutulsa
geçmişim hatırlanmasa
Yok olsam defterlerden
kalbim sen diye diye
Dirilsem o kutlu günde
Ve böyle sonun başlangıcında buluşsak